Hi
Wow al weer een maandje niet meer geschreven, 14 april was het laats dat ik van mij liet horen. Nee ik ben niet dood haha ik leef nog en hoe. Ik weet niet waarom ik al zo lang niet meer heb geschreven ik denk omdat het was dat ik voor mijn gevoel niet echt iets te melden had. Alles ging zo zijn gangetje en er gebeurde niet echt hele anderen dingen tot nu dan. Afgelopen twee weken zijn er een boel dingen gebeurd maar ik moest even wachten tot vandaag om alles op te schrijven.
Hi
Veel van mijn vrienden en familie weten dat ik al mijn hele leve hockey. Nou ja hele leven is misschien wel iets te groot uitgedrukt, ik hockey al sinds ik mij kan herinneren. Eigenlijk dacht ik na alles wat er met mij is gebeurd en het leren leven met mijn ziekte dat hockey niet meer kon! Maar juist als je ziek bent en het is chronisch dan is het belangrijk dat je toch gewoon blijft bewegen (misschien nog wel belangrijker dan als je gezond bent). Ik vond dit eigenlijk helemaal geen fijn idee,
Hi
Mijn revalidatie proces loopt naar zijn einde, ik ben nog 4 tot 5 weken bezig. Ik ben inmiddels weer helemaal beter! Ik heb op het moment niet veel nieuws te melden, maar het voel goed om even wat dingen van mij af te schrijven. Ondanks alles en hoe vreselijk stom het gaat zie ik ontzettend veel verbetering in mijn conditie! Het lukt mij weer om mijn hond uit te laten en weer een stukje te gaan fietsen, wat voor een ander misschien heel stom klinkt/is, is voor mij juist een blij puntje! Het doet mij goed als ik met mijn hond kan wandelen en dat ik naar de winkels kan fietsen en zelfs een paar winkels in!
Hi
Wauw wauw wauw wat een twee hele vreemde weken! Waar ik in een eerdere post nog vrij optimistisch was over alles,is dat nu nog al gekeerd. Vorige week maandag begon de heibel een beetje er werden app groepen aan gemaakt zonder mij en groepsfoto’s gemaakt waar echt iedereen opstond behalve ik :(. Niet zo cool, maar ok dacht ik laat maar. Ik werd op dinsdag nog al afgesnauwd door mijn kamer genootje en kennelijk was ik ook nog irritant omdat ik bij binnenkomst hoi zeg. Het is ook nooit goed. Maar dat was nog niet alles vorige week woensdag werd ik heel vervelend wakker,
Hi
Iedereen heeft wel een bucketlist of een lijst met dingen die je nog eens wilt doen. Je kunt deze lijsten op verschillende momenten in je leven maken. Bijvoorbeeld voordat er iets life changin gaat gebeuren of juist nadat je bewust bent geworden van je leven. Ik werd geinspireerd door een vriendinnetje van mij bij haar gaat er iets zeg maar gerust heel life chanings gebeuren.
Hi
Wauw we zijn al weer een tijdje verder sinds ik voor het laatst heb geschreven. De laatste keer was 29 februari oeps… inmiddels is het 20 maart! Maar goed ik heb er eigenlijk helemaal geen tijd voor gehad om te bloggen maar goed nu is het nog lekker vroeg en ligt bijna het hele huis nog te slapen. Ja het huis ja ik ben namelijk weer een weekendje thuis! Oh wat voelt dat fijn, mijn heimwee is al een stukje minder. Maar goed de afgelopen weken zijn voorbij gevlogen! Ik heb een gesprek gehad met het hele team, ben van kamer verwisseld (alweer), heb mijn aller beste hartenvriendin ontmoet, een belangrijk gesprek in het JKZ gehad, paarse beugel draadjes gekregen, al weer 5 nachtjes thuis geslapen (in totaal), ontzettend verkouden geweest en ik kan al heel veel meer!
Hi
Vandaag is het alweer maandag 29 februari, wat een week is het geweest zeg sinds de vorige keer dat ik heb geschreven. Ik ben al een dagje thuis geweest er is een klein ruzietje geweest en mijn oma is overleden. Nu is het al avond en voor ik ga slapen, schrijf ik nog even wat dingen voor jullie op!
Hi,
Vandaag is het 25 februari een bijzondere dag voor mij, precies een jaar geleden was mijn openhart operatie. Rond deze tijd (9;50) lag ik al heerlijk onder narcose. Goh wat was ik toen zenuwachtig zeg, wat dus ook niet gek is want het is toch wel een “life changing” operatie geweest. De operatie zelf ging eigenlijk wel goed er waren geen complicaties op getreden dus dat is natuurlijk mooi mee genomen. Vlak voor ik onder narcose ging bedacht ik mij wat ik allemaal zou kunnen doen na deze operatie, zo droomde ik tijdens de narcose dat ik weer vrolijk over het hockey veld renden en met mijn hond aan het wandelen was. Helaas helaas helaas niets is minder waar,