Hi,
Well, long time no see. Het bloggen is er de laatste tijd een beetje bij ingeschoten. Op dit moment bevind ik mij namelijk op een golf. Het ene moment heb ik deze golf onder bedwang en voelt het alsof ik de hele wereld aankan. Maar vervolgens zak ik naar beneden en gaat het helemaal niet zo goed. Er zijn een aantal dingen op dit moment aan de gang in mijn leven. Sommige doen meer met mij dan ik zou willen.
Om te beginnen voelt het alsof ik 24/7 verkouden ben, al sinds december loop ik continu te snotteren. Of ik heb de griep, of ik ben verkouden. Compleet met nare hoestjes, verstopte neuzen en de nodige pijntjes. Inmiddels ben ik daar wel heel erg klaar mee, verstopte neuzen zorgen voor continue benauwdheid en hoesten voor pijnlijk borstbeen. Kortom, ik ben heel erg toe aan de zomer. Om nog even door te gaan met het lichaam, dat van mij is 4 weekjes terug gecheckt in Groningen. Ondanks boven genoemde perikelen zag alles er goed uit. 3 weekjes terug werd ik opgenomen in Groningen, niet omdat het ineens heel slecht ging. Maar omdat ik een kleine ingreep moest ondergaan, echter kon dit niet in het plaatselijke ziekenhuis en ook niet onder plaatselijke verdoving. Dus met mijn goede gedrag, helemaal naar Groningen gereisd. Daar kreeg ik een roesje, maar ik zou Caitlen niet zijn als dit niet zonder problemen ging. Ik maak geen grapje als ik zeg dat er zeker wel 6 mensen in OK stonden. Allemaal om mij te zien slapen of e
rvoor te zorgen dat ik weer wakker word.
Dat wakker worden was dus nog wel een dingetje, ik kreeg een paniekaanval toen ik wakker werd. Waardoor ik schreeuwde dat ik pijn had, af en toe vergat te ademen (heel slim ook) en gilde. Volgens mij was ik nog net niet aan het slaan. Om dit te stoppen werd ik eigenlijk plat gespoten met allerlei fijne spulletjes 😉
Naast dat ik continu verkouden ben, bestaat er een vrij grote kans dat ik -alweer- bloed armoede heb. Gemiddeld heb ik zo’n 365 dagen genoeg bloed in mijn lichaam, ik wacht nu dus op mijn bloeduitslagen. Stiekem hoop ik dat er iets mis is, dan is er tenminste een pittig goede reden voor mijn ongelofelijk vermoeide lichaam. Plus dan kunnen ze er iets aan doen. Extra ijzer ofzo, niet dat ik daar op zit te wachten, want dat spul is vrij ruk.
Maar de afgelopen 6/7 weken, ben ik nog geen enkele week 5 dagen naar school geweest. Vandaag ook weer niet, het enige wat ik wil doen is slapen. Om een voorbeeld te geven, gisteravond ging ik naar bed om half tien en vanochtend werd ik wakker om half tien. Op dit soort dagen negeer ik het feit dat ik mijn pillen om 8 uur ‘s ocht
ends moet nemen. Want soms moet je even lief voor jezelf zijn.
Goed, lichamelijk gezien gaat het dus niet heel goed. Mentaal ook niet. Of nou ja, het gaat wel, maar het gaat niet. Snap je hem nog? Sinds een paar maanden heb ik EMDR, traumaverwerking. Voor de mensen die hier al ervaring mee hebben, snappen heel goed wat ik bedoel. Voor de mensen die er geen ervaring mee hebben (dat is heel goed), EMDR zuigt energie/ concentratie/ emotie/ geheugen en zo voort uit je. Naast dat ik nu nog meer door het leven ga als vergiet, heb ik vrij weinig concentratie. En ben ik op emotioneel gebied ook onverklaarbaar. Goed, EMDR is a bitch maar qua trauma’s gaat het juist heel goed. Over sommige van mijn “trauma’s” heel goed praten, tuurlijk
het blijft pijn doen. Maar het feit dat ik erover kan praten zonder dat ik er helemaal overstuur van raak is al een hele vooruitgang.
Naast dat het lichamelijk en mentaal niet goed gaat, gaat school ook niet superfantastisch geweldig. Over iets meer dan een maand heb ik mijn eerste examens van dit jaar. Wiskunde en Biologie, dit zijn tevens ook de enige van dit jaar. Yaay voor 3 jaar lang examen doen (feestjee). Maar goed, wie mij een beetje kent weet dat ik een bèta kind ben. GRAP, ik ben allesbehalve een bèta kind. Zodra er iets is met cijfers, re
n ik het liefst weg. Ik heb geen vastgestelde dyscalculie, maar als ik een test zou doen. Denk ik dat ik het wel heb ja. Maar goed, wiskunde en Caitlen gaan niet samen. De wiskunde docent en Caitlen ook niet. Maar dat verhaal is voor een anderen keer. Stress, stress en nog meer stress. Gelukkig ben ik wel goed in biologie en gaan de biologie docent en i
k wel goed samen.
En dan
nog iets. Als je mij
op facebook volgt heb ik je hoogstwaarschijnlijk al vol gespamd, maar goed. 5 mei er in Den Haag de The Hague city walk, een wandeling van 10km dwars door Den Haag. Aangezien ik een echte leidschedammer ben, dus het buurtje van de Hagenees. Vond ik dat ik mee moest doen met deze wandeling. Vorige jaar heb ik deze gerold, maar dit jaar gaat het zo goed met mij dat ik heb besloten de helft v
an deze wandeling (5km, dat weet ik dan weer wel 😉 te lopen. Ja ja, ik ga lopen. Maar niet voor jan met de korte achternaam. Ik haal namelijk geld op voor stichting Pulmonale Hypertensie. Je kunt mij dus sponsoren. Ga hiervoor naar www.doneeractie.nl/wandelen-met-ph-voor-ph/-27465 (gewoon even het linkje kopiëren). Ik hoop dat jullie mij willen steunen met deze wandeling! Dit zou heeeeeeel tof zijn.
Oh ja, in mijn shopje staan wat nieuwe dingetjes. Die mege limited edition zijn (1 per stuk) dus check dat ook even.
Liefs, Cait.
