Update over mij en mijn intense maand ;)

Heyhoi (nieuwe opening)

Vandaag weer eens een uitgebreide update. Want het zijn me een aantal intensieve weken geweest, wat goede dingen en wat minder goede dingen. Maar na de lees verder streep praat ik jullie helemaal bij. Lees je verder šŸ˜‰.

Goed dus, intensieve weken. Nou dat waren ze zeker, laten we beginnen bij de week voor de herfstvakantie. Maandag 9 oktober om precies te zijn, mijn uitzicht voor die middag/avond was namelijk de spoedeisende hulp.

Uitzicht vanaf de spoedeisende

Ja je leest het goed, ik vond het leuk om eens een draai te geven aan die anders zo’n saaien maandag. Nee zonder gekkigheid, in mijn vorige blogje vertelde ik over dat ik niet lekker was geworden bij de fysiotherapie. Maandag werd ik niet lekker bij de economie les, ik zat stil en deed werkelijk helemaal niks, ineens besloot mijn hart een stuiterbal te worden. Het voelde alsof ik net heel veel inspanning had geleverd, terwijl ik niks aan het doen was. Mijn bloeddruk was veel te hoog, hetzelfde geld voor mijn hartslag. Wederom was ik heel erg blij dat ik op het speciaal zit, ik was namelijk even helemaal weg. Uiteindelijk ben ik door mijn moeder opgehaald, we belde gelijk de cardioloog maar hij was er niet. Dus uiteindelijk werd ik via de huisarts aangemeld op de spoedeisende hulp. Ik heb daar 4 uur gelegen, aan de monitor, saturatie meter en de ecg. Er werd bloed geprikt en ik kreeg wat tegen de pijn, want terwijl mijn hart zo vervelend deed straalde de pijn uit naar mijn linker arm. Gelukkig (of niet) was er niks aan de hand, waarschijnlijk een virus dat je niet in je bloed terug kan zien. Dus het liep gelukkig wel goed af, maar de schrik zat er goed in. Meer bij mijn school dan bij mij hoor. Ik ben dit soort rare acties van mijn lichaam wel gewend, maar school niet.

Dinsdag is altijd al mijn vrije dag, dus dat kwam even mooi uit. Wel had ik op die dinsdag een planbespreking op school, dit houd in dat je met het behandelend team, school, de revalidatie arts en je ouders om de tafel gaat zitten. Ik hoefde niet van mijn moeder, maar ik ben toch gegaan, omdat ik het fijn vind om dingen over mijzelf te horen en eigen inspraak te brengen. Tegelijkertijd vind ik ze ook reuze ongemakkelijk, want jij bent het middelpunt en krijgt alle aandacht. Er waren ook nog een aantal leraren op school, mijn zorgelijke situatie van maandag was in magister gezet en ik kreeg van een paar verschillende

 

leraren te horen dat ze erg geschrokken waren. Na iedereen op het hart (woordgrap) gedrukt te hebben dat ze zich helemaal geen zorgen hoeven te maken, ging ik de plan bespreking in.

Ook daar werd maar weer even benadrukt dat ik iets te enthousiast bezig was geweest. Maar goed, ik heb het gehad over mijn examens, vervolg opleiding, therapieƫn en school in het algemeen. Er is besloten om te gaan afbouwen met de fysiotherapie, mijn therapeut gaat nu meer een coachende rol aannemen. Wat ik heel fijn en heel eng vind te gelijke tijd. Met mijn ergotherapie en psycholoog blijf ik nog wekelijks therapie volgen, gelukkig want daar heb ik echt nog wel de behoefte aan. Wat ook nog ter sprake kwam w

 

as mijn geheugen, wie mij goed goed kent, weet dat ik een geheugen van een goudvis heb. Dit komt waarschijnlijk door de narcose en medicatie, ik bluf heel veel en daardoor heeft niet iedereen dit altijd door. Het zelfde geld voor mijn concentratie, die is ook vrij poep. Ook dit heeft bijna niemand door omdat ik een vrij opgewekte indruk maak aan iedereen. Het is heel frustrerend hoor, constant de meest belangrijke en simpele dingen vergeten. Ik krijg hiervoor binnenkort een neuropsychologisch onderzoek, hiermee gaan ze kijken wat de gradatie is van mijn geheugen en concentratie. Dit is heel handig voor de toekomst,

De rest van mijn week was ook vrij intens. Woensdag had ik een vrij intense paniekaanval, ik voelde heel veel druk in mijn hoofd, de muren kwamen op mij af en was niet aanspreekbaar. Vervolgens barste ik in huilen uit. Van de eerste 5 tot 10 minuten kan ik niks meer herinneren, ach ja. De anderen dagen verliepen iets rustiger, ondanks dat ik elke dag wel een kleine paniek aanval had.

Tijd voor vakantie! Ik heb een heerlijke vakantie gehad, ik ben naar Te

Een van de vele foto’s die er gemaakt zijn tijdens de vakantie.

xel gegaan samen met mijn ouders, broertje en een vriendin. Heerlijk, ik heb helemaal kunnen ontspannen en volop kunnen genieten van het eiland leven. We hadden ook heel veel geluk met het weer, het was namelijk gewoon bijna warm. Nou dan is lopen in het bos, fietsen en winkelen een stukje leuker kan ik je vertellen. Mijn lichaam kwam ondanks dat ik veel te druk was helemaal tot rust. Helaas wel ten koste van mijn energie, wat inhoud dat ik best wel heel erg moe ben. Maar ik heb in elk geval een heel ontspannen lijf, waardoor ik ook langzaam mijn energie weer terug krijg. Ik ben van zondag tot woensdag weg geweest en donderdag en vrijdag heb ik wat aangerommeld. Ook ben ik sinds een poosje beverleiding bij de scouting, heel leuk is dat. Bever leiding houd in dat je op een groepje van 10 kinderen in leeftijdscategorie 5 tot 7 zit let. Je doet allemaal scouting gerelateerde activiteiten, heel erg leuk. Dus dat heb ik ook nog gedaan op zaterdag. Yep, ik heb zeker een heel lekker weekend gehad.

En toen begon school helaas weer, maar ik kan jullie melden dat ik deze week weer helemaal Cait ben geworden. Blijkbaar was ik de afgelopen weken heel erg afwezig, snel afgeleid en erg onrustig. Maar alle leraren hebben deze week mij even gemeld dat ze het super fijn vinden dat ik steeds meer terug ben op deze aarde. Ondanks dat ik heel erg ben van ik wil alles doen wat ik zelf wil, heb ik nu toch geprobeerd volwassen te zijn. Dit houd in, rusten tijdens de les, op tijd aangeven als ik in paniek raak en rustig aan doen. Het werkt wel redelijk.

Vandaag had ik een gesprek op school over mijn examen, ik ga dit jaar op voor al mijn examens mits het goed voelt en ik niet onnodig stress kip ga spelen. Want het is echt niet erg om een examen naar het tweede tijdvak te plaatsen, of te zakken. Dit betekent ook dat ik mij nu heel erg aan het oriƫnteren ben, ik moet heel snel gaan beslissen naar welke school ik wil gaan en natuurlijk welke opleiding. Ik ben bijna zeker van mijn zaak, maar omdat ik al 1106 worden op papier heb staan vertel ik jullie hier later meer over.

Oh en morgen heb ik een sollicitatie bij de HEMA.

Dat was het wel weer, fijne avond.

Liefs

Cait

Caitlen Mellor
Heyhoi, ik ben Cait en ik ben 17 jaar. Woonachtig in Leidschendam, dit ligt tegen Den Haag aan. Ik schrijf op het blog liefscait.nl en vind het leuk om te winkelen, knutselen en met mijn hond wandelen.

1 Reactie

  1. Jee lieve Cairlin, wat maak je een bijzonder mooie maar vooral ook verschrikkelijke dingen mee. Je beschrijft het alsof het over iemand anders gaat, knap hoor. Je moet een ontzettend sterke en moedige jonge vrouw zijn. Het is een eer je te hebben mogen leren kennen. Ik wil je dan ook graag blijven volgen😘

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *